Kraljevina Jugoslavija

Na tajnom sastanku političara Seljačko-demokratske koalicije osuđena je diktatura kralja Aleksandra Karađorđevića i srpska hegemonija. U Zagrebačkim punktacijama tražilo se federalno uređenje Jugoslavije.

Nakon smrti kralja Aleksandra vladalo je Namjesništvo, budući da je Aleksandrov sin Petar bio maloljetan. Na čelu namjesništva bio je knez Pavle.

Kralj Aleksandar 1931. godine donosi sam ustav zbog čega se još naziva oktroiorani, tj. nametnuti. Ustavom je samo formalno vraćen parlamentarizam u državi (Skupština i Senat), ali je kralj i dalje ostao najviše državno tijelo sa svim ovlastima.

Kralj Aleksandar 1931. godine donosi sam ustav zbog čega se još naziva oktroiorani, tj. nametnuti. Ustavom je samo formalno vraćen parlamentarizam u državi (Skupština i Senat), ali je kralj i dalje ostao najviše državno tijelo sa svim ovlastima.

Unutarnja makedonska revolucionarna organizacija ili VMRO je pokret za nacionalno oslobođenje Makedonije. Pokret je često u Kraljevini Jugoslaviji koristio i radikalne metode zbog čega su mnogi pripadnici bili uhićeni i osuđeni na godine u zatvoru.

Atentat na kralja Aleksandra izvršili su ustaše i pristaše VMRO-a u Marseilleu, produbivši raskol između Srba i Hrvata u Kraljevini Jugoslavije 1934. godine.

Šestosiječanjskom diktaturom Kraljevina SHS postaje Kraljevina Jugoslavija. Tim je činom kralj Aleksandar pokušao ojačati ideju o nacionalnom i upravnom jedinstvu zemlje.

Mnogi hrvatski, dio srpskih i drugih političara koji su sve više iskazivali nezadovoljstvo diktaturom bili su uhićeni i zatvarani. Najviše su zatvarani komunisti, članovi SDK-a i Stranke prava.

Nakon smrti kralja Aleksandra vladalo je Namjesništvo, budući da je Aleksandrov sin Petar bio maloljetan. Na čelu namjesništva bio je knez Pavle.

Nakon uvođenja diktature kralj Aleksandar je ograničio građanske slobode, tj. slobodu tiska, sastajanja i udruživanja. Zabranio je i upotrebu nacionalnih imena Srba, Hrvata i Slovenaca, pokušavajući stvoriti naciju Jugoslavena.