Osvajanje Rimske Republike i njihove posljedice

U građanskom ratu protiv Marka Antonija i egipatske kraljice Kleopatre, Oktavijan je pobijedio i zauzeo Egipat.

Vojnici koji su pri kraju služenja vojnog roka i imaju puno vojnog iskustva nazivaju se veterani. Nakon otprilike 25 godina života vojnici idu u mirovinu.

Egipatska kraljica Kleopatra sudjelovala je u građanskom ratu protiv Oktavijana. Nakon što je Oktavijan zauzeo Egipat, Kleopatra se ubila da ne postane ratna zarobljenica.

Rimljani su stanovnike grada Kartage zvali Punima, zbog čega se ratovi protiv Kartage nazivaju i Punski ratovi.

U bitci kod Zame u Numidiji 202. g. pr. Kr. kartaškog vojskovođu Hanibala pobijedio je rimski vojskovođa Scipion.

Nakon pobjede u ratu, pobjednici bi bili svečano dočekani u svom gradu. U svečanoj povorci koja se naziva trijumf, pobjednici bi ušli u grad sa svojim vojnicima, ratnim plijenom i zarobljenicima.

Punski ratovi završili su razaranjem Kartage 146. g. pr. Kr.

Rimljani i Kartažani (Puni) vode tri punska rata od 264. do 146. g. pr. Kr. Ratovi su završili porazom Kartage i njenim potpunim razaranjem.

Gaj Julije Cezar bio je iz patricijske obitelji. Nakon ratova u Galiji, Germaniji i Britaniji obogatio se, a porasla mu je moć i slava. Pobijedio je u građanskom ratu i proglašen trajnim tj. doživotnim diktatorom.

Rimski vojnici su u vrijeme mira sudjelovali s drugim radnicima u izgradnji mostova, cesta i akvedukta, tj. vodovoda. Akvedukti su vodili vodu s visine u nizinu.

Vojnici koji su pripadnici rimske legije nazivaju se legionari. Nakon 25 godina vojne službe dobiju zemlju za obrađivanje.

Jedna od najvećih kazni za rimske legionare kada bi pobjegli s bojnog polja bilo je decimiranje tj. desetkovanje. U toj kazni bi bila pogubljena desetina kohorte. Takvom kaznom se htjelo postići da se vojnici uplaše moguće kazne ako pobjegnu.

Manja vojna jedinica od legije je kohorta. Legija se sastoji od devet kohorti.

Stanovnici rimske države sve češće se počinu svađati za vlast i utjecaj u Rimu. Takvi ratovi nazivaju se građanski ratovi.

Nakon što je Cezar ubijen, počele su borbe za vlast. U tim ratovima pobijedio je Cezarov posinak Gaj Oktavijan.

Robovi su zbog teških uvjeta života bježali od gospodara i dizali ustanke. Jedan od najvećih ustanaka robova dogodio se 73. g. pr. Kr. i vodio ga je gladijator Spartak.

Rimska Republika vodila je tri rata protiv Kartage, feničke kolonije na tlu Afrike. Sukobili su se oko Sicilije, a ratovi su se nastavili kao borba za Sredozemlje.

Rimljani su osvojena područja izvan Apeninskog poluotoka uredili kao provincije ili pokrajine. U provincijama je na čeu bio namjesnik.

Robovi koji su bili snažni borili su se u arenama kao gladijatori. Gladijatorske borbe održavale su se između gladijatora, ali su se gladijatori borili i s divljim životinjama kao što su lavovi, tigrovi, nosorozi.

Diktatori su u Rimu bile osobe koje su imale neograničenu vlast u svojim rukama.

Temeljna jedinica rimske vojske bila je legija. Na početku se sastojala od 3000 vojnika, a kasnije i od 6000 vojnika legionara.

Kartaški vojskovođa Hanibal u nekoliko se bitaka sukobio s Rimljanima i uspio ih čak i pobijediti. Kao najveći Hanibalov uspjeh ističe se prelazak preko Alpi i dolazak pred sami Rim.

Kada bi vojnici morali prenoćiti, sagradili bi vojni logor ili tabor. Logor se sastojao od ograde i obrambenog jarka. Unutar logora bili su šatori vojnika. Logor je najčešće bio pravokutnog ili kvadratnog oblika.

Cezar je nakon ratova ojačao i stekao slavu. Kada je proglašen diktatorom, senatori su se bojali toga što je Cezar sam vladao i zato su ga ubili 44. g. pr. Kr. Ubili su ga na sjednici skupštine tako što su ga izboli nožem.

Najutjecajniji Rimljani između sebe su sklapali političke saveze sastavljene od trojice muškaraca i zato se nazivaju trijumvirati (savez trojice).

Gaj Julije Cezar bio je jedan od većih osvajača i zauzeo je veliki dio Galije, Britanije i Germanije.